Decal Digitale Communicatie

Verdwenen vuurtoren staat in Zoeterwoude Dorp

In pracht en praal staat de rood-witte verdwenen vuurtoren bij Galarie Kolff in Zoeterwoude Dorp. Kunstenaar Femke van Gent exposeert in de landelijke idillische omgeving die haar zeker niet onbekend is. De insteek van opvallende kunst in een breed spectrum met een heel specifiek maar bovenal sociaal karakter.
Komt van oorsprong uit Zoeterwoude en sinds 2002 woont en werkt zij op het eiland Anglesey in het Engelse Wales wat in het Welsh Ynys Môn wordt genoemd.

Met deze expositie in Galerie Kolff vindt een hernieuwde kennismaking met de lage landen plaats en dan met name het thuisfront Zoeterwoude. Dochter van de Zoeterwoudse schilder Jan van Gent en moeder Agnes van der Krogt.
Een specifieke tentoonstelling met vrolijke kleurrijke illustraties en objecten die als pakkend motto meekreeg ‘The Lost Lighthouse’. Maar de rood witte vuurtoren is er wel degelijk. Zelfs in diverse variaties in een meer dan opvallende omgeving in het Groene Hart waar het goed toeven is. Daar zorgen Annemarie en Dirk Kolff van de gelijknamige Galerie ook persoonlijk wel voor.

Zondag vond de opening plaats en een drukte van belang in de voormalige hooiberg. Ome Arie van der Krogt op gitaar, alias de reserve nachtburgemeester van Rotterdam, en broer Loek op accordeon en deeluitmakend van de band Klavan maakten er een opzienbarend maar bovenal inspirerende voordracht van. Een langdurig applaus vielen de twee voordrachtskunstenaars ten deel.

De expositie is een werkelijk schitterend levend kijkspel van kunstenaar Femke van Gent (1971) voor jong en oud. Vrolijke rood-witte objecten met een heus optreden als zijnde straattheater want ook komende weekende in Zoeterwoude Dorp te zien is. Daarnaast fraaie -kinder-illustraties in veelkleurige uitvoeringen met rozen, heksen en theepotten die wel tot doel hebben de boodschap op sociale wijze helder over te brengen. Daar is Femke in geslaagd met dit unieke spektakel, verbaal en non verbaal.
De expositie ‘The Lost Lighthouse’ in Galerie Kolff is te bewonderen tot 24 augustus 2014. De openingstijden zijn op zaterdag en zondag van 14.00 – 17.00 uur of na telefonische afspraak. Het adres van Galerie Kolff is Noordbuurtseweg 2, Zoeterwoude Dorp. Het telefoonnummer is 071 – 5801458.

Voor meer sfeerbeelden klikt u hier.

Sint Martinuskerk van Marcourt in de Ardennen

Waardig en standvastig staat de fraaie kerk van Saint Martin in hartje Marcourt. Op de toren prijkt de gouden haan die altijd de juiste positie inneemt. Naast de kerk van St-Martin de dodenakker die rust en sereniteit uitstraalt. Uit Keltische en Romeinse perioden de tempel voor de zonnegod met daarvoor de offerplaats. Nu een fier en deftige kerk met een rijk verleden die vermoedelijk in de 12e eeuw werd gebouwd.

Het was een van oudsher Keltische offerplek die ook door de Romeinen als zodanig werd gebruikt. Met grafheuvels en bijzettingen van overledenen, die vervolgens werden aanbeden. Ook het cremeren van overledenen vond plaats naar gelang de tijdspanne. De bodem heeft bij archeologisch onderzoek veel prijsgegeven. Gelukkig maar, want uit de Keltische en Romeinse periode is door toedoen van de Germaanse volkeren later weinig heel- en overgebleven.

Gregorius van Tours

Als we het over Sint Maarten of Saint Martin hebben, dan noemen we automatisch ook Gregorius van Tours. Die leefde van 538-594 en werd tegen zijn zin de Gallo Romeinse Bisschop van Tours. Ook deed Gregorius aan geschiedschrijving over de Merovingische periode die, volgens zijn overtuiging zo breed mogelijk verspreid diende te worden. Natuurlijk werden de wonderen van Sint Maarten van Tours uit de zesde eeuw uitvoerig beschreven om juist de verering onder het volk te verspreiden.

Tours was het knooppunt van wegen en lag op de grens tussen het noorden met de Frankische macht en het zuiden met de meer Romeinse invloeden en naar het Bedevaartsoord in het Spaande Compostella. Natuurlijk was Tours ook zelf een bedevaartsoord vanwege de cultus van Sint Maarten.

Architectuur

Nu zijn het gebedshuizen maar vroeger waren er samenkomsten in grotten of in de open lucht. Niets mis mee want ook Saint Remacle (Remaclus) deed met zijn trouwe ezel baanbrekend werk. Verkondigde in de Ardennen Gods woord en stichtte later de abdij van Stavelot en werd Bisschop van Maastricht.
De eerste kerken die werden gebouwd vielen onder de Byzantijnse architectuur. In de Karolingische periode ontwikkelde zich de Romaanse stijl met kenmerken als degelijkheid, kleine vensters en ronde vormen waarbij torens verticaal werden opgetrokken. Symbolisch om dichter bij God te zijn.

Na de Romaanse stijl volgde in de 13e en 14e eeuw de Gotische architectuur  gekenmerkt door imposante bogen en juist hoge glasramen. Terwijl de bewoners in kleine onderkomens leefden waren grotere kerken juist de het toonbeeld van de hogere macht Gods. Een heersende geestelijke overtuigingsvorm.
Eglise Saint Martin werd op Romeinse funderingen vermoedelijk in de 12e eeuw gebouwd maar veel is daar overigens niet over bekend. De toren is opgetrokken uit breuksteen van schist wat een apart karakter geeft. De sacrale bouwkunst van de St Martinuskerk lijkt met eigen invloeden op de tussenfase van Romaanse en Gotische stijl. Dit werd de Romanogotische stijl genoemd alhoewel er tevens diverse grote restauraties hebben plaatsgevonden in de latere middeleeuwen.

Uniek houtsnijwerk

De kerk heeft een imposant interieur. Een altaar uit de 17e eeuw met barokke invloeden, fraaie beelden en uiterst kunstig uitgevoerd houtsnijwerk op kansel en biechtstoel.

Marcourt was in die periode de hoofdstad van het Graafschap Montaigu met de titel Prévôtes des Rivières. De Graven hadden niet alleen het bestuur van een groot gebied in handen maar waren ook geestelijk machtig. Veel geld werd uitgegeven om kerken te stichten. Door de sterke geloofsovertuiging in die periode bloeide het kerkelijk leven op.

Charles Jamotte

Charles Jamotte, de pastoor van Saint Martin medio 1600, was de aangewezen persoon om de verering van Saint Thibaut in goede banen te leiden want de devotie liep zo op dat het volk een eigen Kapel eiste. Die kwam er uiteindelijk door de initiatieven van pastoor Charles Jamotte van Saint Martin die, na zijn overlijden als enige, een grafzerk naast de kerk kreeg zonder zijn naam daarop vermeld. Die is nog steeds aanwezig en ingemetseld in de buitenmuur van de kerk.

Jamotte was een opvallend vooruitstrevende pastoor maar ook zakenman die Marcourt ten deel viel want zo was het wel. Schreef overtuigend over St Thibaut waardoor ook wij inzicht krijgen over het leven in die periode.
Mede door Jamotte’s toedoen blijft Marcourt die opvallende plek in de Ardennen met een rijk en omvangrijk verleden.

Meer beelden van en rond de Eglise Saint Martin in Marcourt ziet u hier.

Silicone inks

The huge possibilities with silicone textile-printing inks is what makes this textile ink so distinctive: beautiful elastic high gloss with glitz and glamour, but also functional for anti-slip usage.
Silicone inks were developed by the end of the 1940s to protect machine parts; only a slight adjustment in chemistry makes silicones suitable for use on textile fabrics. Glitz and glamour are the angle for embellishing textiles, with very special properties.

The basis of this ink is composed of a base of a non-reactive two component silicone elastomer, to which a third component, a catalyst, is added. At a certain temperature or infra-red radiation, the catalyst does its job as a cross-linker and takes care of the polymerisation. As with plastisol inks this is the case, and now we also talk about curing.

Silicone textile-printing inks are relatively expensive and clients are often not aware of the possibilities. As everyone knows in the fashion and promotional textile market, ultimately it’s all about the price of the final product. The processing of a silicone ink corresponds to a plastisol ink, with the proviso that at a certain temperature the plastisol ink starts to jellify, whereas a silicone ink stays intact.

Silikon-Drucktinten

Gouden doelvrouwe Petra Dugardein

Tim Krul de held van de Oranje mannen maar Petra Dugardein voert nog steeds de ranglijst aan. Voor hoelang nog weten wij uiteraard niet. Want de doelvrouwe van de Oranje militairen werd met de voetbalvrouwen in 2004 wereldkampioen!!
De opzichtige psychologische handelingen van Krul zagen wij ook al eerder bij Petra Dugardein. Verleden jaar nog in Rotterdam op Varkenoord tijdens de elfmeter serie als penaltykiller tussen Rhoon en het Ridderkerkse RVVH om de Rotterdam Cup.

Intimidatie of niet voor de temperamentvolle doelverdedigster Dugardein die eerder voor Willem II en ADO Den Haag uitkwam. Werd ook vier keer ingezet voor de Oranje vrouwen.
Maar wereldkampioen werden onze vrouwelijke militairen in 2004 met Petra Dugardein in het doel. Daarnaast werd drie keer het brons binnen gehaald op de diverse wereldkampioenschappen. Opvallende feiten natuurlijk en wie weet gaan onze mannen ook het goud binnen halen.

Dugardein voetbalt nu bij Rhoon en scoort met regelmaat voor de rood-witte formatie die via de nacompetitie een plek in de Hoofdklasse zaterdag wist te bemachtigen. Op karakter en doorzettingsvermogen zoals een vastbesloten militair in teamverband werkt.

Een ander aspect wat zeker niet onvermeld mag blijven waren de voetbalclinics in Afghanistan. Begin 2009 werd in Kabul door sergeant Jessica Torny en korporaal der eerste klasse Petra Dugardein voetbaltrainingen verzorgd voor het nationale vrouwenvoetbalteam van Afghanistan. Beide speelsters waren op dat moment actief bij Willem II. De begeleiding was in handen van de voorzitter van de stichting Eredivisie Vrouwen Clémence Ross. De rechten van vrouwen zijn beperkt en dan nog gaan voetballen. Dat is in die landen niet voor meisjes en vrouwen. Het lukte de twee trainers op dat moment wel om hun kennis en gedrevenheid over te dragen aan de Afghaanse meiden.

Opvallend ook de terechtstellingen in het Ghazi stadion in Kabul onder het juk van de Taliban. Natuurlijk, ieder mens wil een ster zijn maar dan wel specifiek voor vrouwen die de mogelijkheid krijgen om ongestoord school en hun sport te beoefenen.
Er valt mondiaal nog heel wat werk te verzetten maar dat is een andere tak van sport maar wel een hele belangrijke.

Magnetische krachten bij RVVH

Uitbreiding van de selecties bij de Ridderkerkse Voetbal Vereniging Hercules. Een bijkans magische aantrekkingskracht bevestigt de spelvreugde bij de meiden van RVVH. De Hoofdklasser wil niets liever dan het komend seizoen in ieder geval een periodetitel veroveren. Promotie naar de Topklasse Vrouwen is de ultieme doelstelling.

Scheidend coach Remco Outjes heeft in de voorbije jaren zijn kwaliteiten bewezen door een team met lef en souplesse op te zetten. Beschikt net als Oranje coach Van Gaal over een extra gave. Remco Outjes heeft twee rechterhanden die nagenoeg beiden van edelmetaal zijn. In tegenstelling tot Truus van Gaal weet Eilien, de vrouw van Outjes en zoontje Mathew, wel dat Remco getalenteerd is met twee rechterarmen en handen. Altijd gemakkelijk zelfs bij het coachen. Gelukkig blijft Outjes binnen de club actief maar zijn afscheid werd met het behalen van de RijnmondCup ten volle met goud bekroond.

Het trainersstokje is overgedragen aan Michel Visser en Marco Heijliggers die met de trouwe begeleiders van het blauw-witte keurkorps Willem Grootenboer en Jurjen van Ameide hun slag willen maken. Voor het tweede team zijn Theo Suurland en Peter Stasse aangetrokken.

De eerste speelster die de overstap naar RVVH zelf wereldkundig maakte was Alyssa Dijkstra. Daarna volgden Ramona van der Harst, Samira Benchamach en doelvrouwe Beau Suurland.
Voorts Jennifer Oliveira, Sharella Hunt en Shayenne Ledes. Uit de RVVH-jeugd komen Rhiannon van Kan en Verena Bos. Natuurlijk is ook Isabel Gulden weer aanwezig.

Het opvallend aantal blondines bij RVVH met de grote beker in handen hebben er nu alweer zin om een prestatie neer te zetten. Met vertrouwen uiteraard op een fraai seizoen.
Een hernieuwde kennismaking met Ramona van der Harst en Lindsay de Zwart. Ook beelden uit het verleden met Sandra van Tol en Manuela Grootenboer.

Voor nu hoog tijd om niet meer om te kijken naar wat is geweest maar het vizier op scherp te zetten. Vooruit kijken met de kanjers van speelsters die stuk voor stuk hun mannetje staan.

Voor een paar beeldjes meer klik hier