Decal Digitale Communicatie

RCL onderuit tegen Barendrecht

Op Sportpark de Bloemerd in Leiderdorp het KNVB-bekerduel tussen RCL en Barendrecht. Beide teams komen uit in de Eerste Klasse.

Het werd duidelijk dat bij de twee kemphanen de scherpte ontbrak. Daarnaast was bij RCL het gehele middenveld afwezig. Veel gepuzzel voor RCL coach Jermain Vers die getalenteerde jeugd laat instromen in de hoofdmacht.


Dat laatste kwam nu nog even niet uit de verf maar de potentie is wel degelijk aanwezig. Barendrecht is verder maar de lijnen dienen meer vorm te krijgen. Dat krijgt de technische staf met Caroline A Joe zeker en vast onder controle maar ook dat kost tijd.
De wedstrijd was een ondermaats treffen die we heel gauw moeten vergeten. De stand bij rust was 0-0. De thuisploeg stond flink onder druk maar de verdediging hield knap stand.

In de tweede helft sloeg Barendrecht genadeloos toe. In de 61e minuut scoorde Faith Lemmert uit een hoekschop met het hoofd en acht minuten later was het Ludmarie Flaneur die de wedstrijd in het slot liet vallen en de 0-2 scoorde.

Doelvrouw Hannah van den Heuvel was volledig in haar element en voorkwam erger. Aan de andere kant had Leah van der Weele in de tweede helft een vrije middag.

Een verdienstelijke en terechte winst voor Barendrecht. Het KNVB-bekerduel stond onder de bezielende leiding van Hans Knuppe uit Rotterdam.

Komende zaterdag ontvangt Barendrecht op Sportpark De Bongerd Antibarbari uit Rotterdam. De aftrap is om 17.00 uur. RCL staat in de wachtkamer omdat SSS zich heeft teruggetrokken uit het bekertoernooi. Is nu afhankelijk van het resultaat van Barendrecht tegen Antibarbari.

Meer beelden van RCL tegen Barendrecht ziet u hier

ARC pakt de winst bij de Leidse Studentes

Leuk en sportief duel op Sportpark Kikkerpolder in Leiden tussen LSVV’70 en ARC uit Alphen aan den Rijn. ARC won dit KNVB-bekerduel met 0-2 na een 0-1 stand bij rust. Een dik verdiende winst alhoewel de Alphense Racing het zichzelf nog knap moeilijk maakte omdat veel kansen niet werden benut. Pas vlak voor het laatste fluitsignaal scoorde Iris de Vries de bevrijdende tweede treffer.

De coaches Janet Griffioen en Rajko Dobrnjac van ARC hebben nog te maken met een veelvoud van blessures terwijl de thuisploeg van Johan Teske de zaak op orde lijkt te hebben. LSVV opende goed met verzorgd spel. Het leverde niet het gewenste resultaat op en de Alphense Racing was direct weer bij de les. Meike van Dalen de Jel schoot rakelings naast en ARC zette druk op de vesting van de studentes.

Maar dan toch in de zevende minuut in de achterhoede bij ARC een beoordelingsfout. Dat zorgde ervoor dat LSVV aanvoerster Nathalie Vosse het leer voor het intikken kreeg. Ook doelvrouw Linde Mineur was uit positie maar Nathalie Vosse schrok van de situatie en schoot pardoes het leer naast. Daar kwam ARC goed weg.

In de 11e minuut kwam de Racing op voorsprong. De eerste horde werd genomen door Ashley die met een droge knal sluitpost Jiske Angenent de gang naar het net liet maken.
Diezelfde Angenent hield de ploeg wel in de wedstrijd door inzetten van Eveline Wels en Meike van Dalen de Jel vakkundig te pareren.

In de 27e minuut ging Iris de Vries op avontuur maar het lukte haar niet om de stand een ander aanzien te geven. Ook de prima acterende Noor van Kampen kopte bijna raak uit een hoekschop van Julia Samsom.

In het begin van de tweede helft kreeg ARC een reeks mogelijkheden welke niet werden omgezet in klinkklare munt. Als je dan zelf niet scoort valt het doelpunt meestal aan de andere kant. In de 63e minuut kreeg Noor Sarneel van LSVV de kans om na een prima voorbereidende actie raak te koppen. ARC doelvrouw Linde Mineur had vooraf verteld de nul te houden en hield woord.

ARC de aanvallende ploeg die de stugge robuuste studentes maar niet wist te verschalken. Liepen zich vast en anders was er nog sluitpost Jiske Angenent als sta in de weg. Maar dan toch viel twee minuten voor tijd de bevrijdende treffer voor ARC. Aanvoerster Julia Samsom op rechts met de pass op de inkomende Iris de Vries die koelbloedig de 0-2 in de touwen schoot.

Een verdiende maar wel heel magere 0-2 overwinning voor Eerste Klasser ARC tegen Tweede Klasser LSVV. Komende zaterdag het vervolg in de KNVB-bekerstrijd. ARC neemt het dan op tegen het Katwijkse Quick Boys De aftrap op Sportpark Zegersloot in Alphen aan den Rijn is om 11.00 uur. Het Leidse LSVV ’70 krijgt het tweede team Rijnvogels uit Katwijk op bezoek. Op Sportpark Kikkerpolder wordt afgetrapt om 12.00 uur.

Meer beelden van LSVV tegen ARC ziet u hier

Fort bij de Goudse Sluys

In het rampjaar 1672 gebeurde er van alles bij het Fort dat met regelmaat ‘hooft-quartier’ was van de Staatse troepen bij de Goudse Sluys in Alphen.
De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden was in oorlog met de Engelsen en Fransen aangevuld met de huurlingen van de bisdommen Münster en Keulen. En dat waren heel duidelijk geen lieverdjes. De Engelsen vormden marintiem de bedreiging maar gelukkig stelden Michiel de Ruyter en Cornelis Tromp orde op zaken in een aantal zeeslagen.

Hollandse oorlog

De Republiek was verzeild geraakt in de Hollandse Oorlog. De Fransen wilden uitbreiding van hun territorium met inlijving van de Zuidelijke Nederlanden tot de Neder-Rijn. Via het oosten bij Lobith kwamen de vijandige gevechtseenheden de Republiek binnen en na negen dagen was Utrecht al ingenomen. Feit was wel dat legerleider in Staatse dienst, Johan Barton de Montbas, met zijn troepen de stellingen langs de Rijn verliet waardoor de Fransen vrij spel hadden. Kreeg daarvoor de doodstraf door ophanging, ontsnapte en liep over naar de Fransen.
Als vervolgens de troepen van Lodewijk XIV met Montbas in de gelederen Woerden bezetten om als uitvalsbasis te dienen naar het westen wordt het onrustig in de Hollandse steden. De grootste veldslag op Hollandse bodem vond plaats bij Fort Kruipin ten noorden van Woerden. Het plan was om de vestingstad weer in Staatse handen te krijgen. Maar de strategie mislukt waardoor vele krijgers uit beide kampementen het leven lieten.

Malaria

Amsterdam en Gouda vrezen en de stad Leiden was benauwd dat na 100 jaar vrijheid opnieuw een beleg zou kunnen plaatsvinden. Ze wisten dat het doel van de bezetter was om Den Haag in te nemen en alles plat te branden. Geen muur mocht overeind blijven staan. Leiden, maar ook andere steden, waren net in de voorgaande jaren bevrijd van een hele vreemde ziekte die leek op de Zwarte Dood, de Pest. In Leiden overleed 12% van de bevolking en dat was aanzienlijk lager dan de pestepidemie rond 1635 toen 30% van de inwoners overleed. Symptoom was uitermate hoge koorts en zelfs bij de Universiteit sloeg deze ziekte hard toe en overleed in een kort tijdsbestek maar liefst acht professoren. Later werd vastgesteld dat deze vreemde ziekte malaria of vlektyfus was.  De populatie van de stad Leiden herstelde zich snel tot 70.000 inwoners. Dat kwam doordat de gemeenschap vanwege de oorlogsdreiging vele ‘Buitenpoorters’ opnam.

Pamfletten

De kracht van de vermenigvuldiging via de drukpers was in die periode van doorslaggevend belang. Alhoewel net als nu er ook vaak nep nieuws werd verspreid. Feit was wel dat het ‘Pamflet’ in Holland de berichtgeving over de oorlog met de Fransen in tekst en beeld weergaf. Veelal met heel kundig gemaakte gravures. Het bezorgde volk wilde de stand van zaken weten want steeds meer mensen konden lezen en schrijven. Later speelde Prins Willem de Derde daar op in om de gruweldaden van de Fransen in Zwammerdam en Bodegraven gepleegd in geheel Europa te verspreiden. Mede daardoor werden de Fransen een gehaat volk.

Vermoord

Onrust en verdeeldheid in de Universiteitsstad met politiek getinte opstootjes. Burgerwachten werden gevormd met versterking van grote aantallen studenten die de hoger gelegen wallen en poorten controleerden. De gebroeders De Witt werden in Den Haag vermoord en Prins Willem III van Oranje-Nassau werd Stadhouder en hoofd van het landleger. Oogstte met dat laatste in eerste instantie niet veel succes maar wist dat goed te verbloemen. Was daarentegen wel een Staatsman met allure en dat al op jonge leeftijd.

Oude Hollandse Waterlinie

In de steden ronselden trommelaars soldaten met uitzicht op een fortuinlijke bezoldiging. Er waren in feite veel te weinig krijgsmannen doordat er lange tijd vrede was. De steden moesten gelden vrijmaken om dit te kunnen bekostigen.
Wel vergelijkbaar met het heden maar het betekende in die tijd het einde van de welvaart welke de Gouden Eeuw met zich meebracht.  Kader was er wel en in onze regio waren dat Kolonel Pain et Vin en Graaf von Königsmarck. De Oude Hollandse Waterlinie werd nagelopen en waar nodig in gereedheid gebracht.

Forten en schansen werden gebouwd of verstevigd. De meest westelijke is het Fort bij de Goudse Sluys ter bescherming van Alphen en Leiden op de strategische kruising van Rijn, Aarkanaal en Gouwe waar in november 1672 in de Rijn een dam werd aangelegd. De schans Altelaat bij de Ziende en Rijn in Zwammerdam en tussen Bodegraven en Nieuwerbrug tussen de enkele en dubbele Wiericke ook een Prinselijk hoofdkwartier met schansen en forten. Ook daar werd later een dam aangelegd om juist het water in de Rijn op hoog niveau te houden om later de landerijen onder water te zetten.

Burgerwachten

Op de meeste forten waren naast militairen ook burgerwachten actief om de snode plannen van de tegenstander voor te zijn en Holland te verdedigen.  Zo ook bij Fort de Goudse Sluys. In Leiden werd onder leiding van Carel Crusius en Carel Heidanus een burgerwachtpost in het leven geroepen. Ook de 21-jarige Jan Alensoon stond paraat. Werd vaandrig en diende bij het korps onder kapitein Andries van Groenendijck. Deze compagnie bewaakte in de maand juli het fort aan de Goudse Sluys en werd tevens ter inspectie naar de Ziende tussen Zwammerdam en Woerdense Verlaat gestuurd. De compagnie werd eind juli teruggeroepen naar Leiden.

Gouden penning

Jan Alensoon was karmozijnverver en stond sinds zijn 13e jaar ingeschreven als student bij de Leidse Universiteit. Dat feit gaf aanzienlijke privileges en daarnaast was de familie niet onvermogend. De lakenindustrie en het kleuren met de specifieke rode kleur stond kwalitatief op hoog niveau en dat leverde veel handel op.

Iedereen van de wacht werd na afloop volgens de overleveringen rijkelijk beloond echter Jan Alensoon vond soldij overbodig. De visie van hem was dat het zijn burgerplicht was om zich ten dienste te stellen om zijn vaderland, de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, te verdedigen. En dat was zeker een edelmoedige uitspraak.
Voor zijn inzet en opstelling kreeg vaandrig Jan Alensoon van de Leidse burgerij een gouden penning voorstellende de Goudse Sluys met inscriptie.
‘Penning voor gagie van J. Alensoon, vendrigh onder Capt. Andries van Groenendijck met het vers: Soo loont Gouwsluis met gout, voor burgertrouw en wagten, Tot welstant en behout, Gevaers gewaek veel nagten’.

Inundaties

Holland stond op het spel en het werd hoog tijd om in te grijpen. De steden en boeren waren bezorgd en gingen schoorvoetend akkoord om het water de polders in te laten stromen. De inundaties werden door Prins Willem III bekrachtigd en ondermijning werd met de dood bestraft.

De Oude Hollandsche Waterlinie kwam in werking. Het westen hield de bezetter vast in Woerden vanwege de ondergelopen landerijen want tussen Muiden en Gorinchem waren de polders onder water gezet. Alleen de hoger gelegen dijken waren nog zichtbaar in de watermassa.

Huysluyden

Halverwege december zakte het kwik onder nul maar de vorst zette niet door. Molens maalden dag en nacht om juist het ijs onbetrouwbaar te maken. De Staten van Holland hadden in het geheim besloten om via de Enkele Wiericke de landerijen ten oosten van de Gouwe te inunderen.

Tijdens de Kerst ging het echter wel hard vriezen met een straffe koude oostenwind. Het Franse opperbevel onder leiding van Hertog van Luxemburg ging in de nacht van 27 december met een groot leger van 8000 man over het ijs op pad richting Zegveld. Het doel was het bestuurlijk centrum van de Republiek in Den Haag.
Het puur Hollandse weer veranderde en sneeuw en dooi zorgde ervoor dat de gouverneur van Utrecht al de helft van zijn manschappen had verspeeld. Meije werd bereikt en op de weg langs de Ziende richting Zwammerdam kwamen de ‘Huysluyden’ in actie. Vier compagnieën boeren en burgers uit Aarlanderveen, Zevenhoven en Nieuwkoop die hun territorium met succes wisten te verdedigden.

Damme en Boreft volledig uitgemoord

Voorbij Zwammerdam op weg naar Alphen liep de aanval vast. Vooruitgestuurde troepen van het fort aan de Goudse Sluys alsmede vitaliteit, koude en de te geringe mankracht aan Franse zijde luidde de aftocht in.

Op de terugtocht werden Zwammerdam en Bodegraven volledig in de as gelegd en er werd verkracht en gemoord.  Niets werd gespaard maar de Fransen moesten via de dijk langs de Rijn naar Nieuwerbrug de schansen met Staatse troepen passeren. Dat betekende wel dat de beestachtige krijgers zonder moreel volledig in de val zouden lopen.

Forten en schansen verlaten

Maar niets was minder waar want de schansen lagen er verlaten bij en de Fransen bereikten zonder problemen Woerden en Utrecht.

Kolonel Pain et Vin vertrok bij de Franse aanval met zijn troepen van Nieuwerbrug naar Gouda en Graaf von Königsmarck (bovenstaande gravure) uit Bodegraven via Alphen naar Leiden. Deze laatste werd bij aankomst met zijn manschappen direct teruggestuurd want op de hoger gelegen schansen en stadspoorten had men Zwammerdam en Bodegraven zien branden. Er was alleen geen redden meer aan toen de troepen daar weer aankwamen.

Krijgsraad en terechtstelling op Fort de Goudse Sluys

Rond de jaarwisseling werd Kolonel Pain et Vin gearresteerd en in Alphen vastgezet in het Fort aan de Goudse Sluys in afwachting van zijn voorgeleiding aan de krijgsraad te velde. Cornelis Tromp kwam op 1 januari 1673 via Leiden met een sloep naar Alphen waar ook een onderhoud plaatsvond met de Prins die een dag eerder uit Breda arriveerde. Ook andere hooggeplaatste krijgsheren van de Republiek voegden zich daarbij.

In eerste instantie werd de 46-jarige Pain et Vin tot een levenslange celstraf veroordeeld maar de Prins nam daar geen genoegen mee. Moest en zou een politiek zondebok vinden en dat was Pain et Vin op basis van artikel 54 van de Militaire Ordonnantie. De onthalsing vond met drie zwaardslagen plaats in het Fort aan de Goudse Sluys op 23 januari 1673 en het lichaam werd begraven in de Goudse Sint-Janskerk. Deze onthoofding hield de gemoederen wel bezig. De legereenheden toonden meer discipline en moed maar een stukje miscommunicatie tussen de legerleiding kostte Moïse Pain et Vin wel de kop. Hij hield tot zijn laatste moment vol dat zijn opdracht was om de schans te verlaten en naar Gouda te vertrekken. Moïse Pain et Vin was ervan overtuigd zijn opdracht naar eer en geweten te hebben uitgevoerd maar geen van de magistraten uit Gouda bevestigden dat bevel.

Zondebok

Als zondebok geslachtofferd zonder dat andere hooggeplaatste officieren een veroordeling of berisping kregen was wrang.

Het vonnis werd mede ondertekend door de Leidse kapitein Andries van Groenendijck die enkele maanden eerder het Fort aan de Goudse Sluys verdedigde en burgemeester Cornelis de Lange van Gouda die tevens lid was van de Admiraliteit van Amsterdam. Enig eerherstel volgde wel door in Nieuwerbrug een Fort naar hem te vernoemen. De Zweedse Graaf Kurt Christoph von Königsmarck, die de dans toen ontsprong met de terugtrekking uit Bodegraven, kwam bij de inname van Bonn, in oktober 1693 om het leven.

Vrede

Het Hoofdkwartier in Alphen aan de Goudse Sluys werd in 1673 in opdracht van de Staten van Holland verbouwd en uitgebreid om de grote troepenmacht onderdak te verschaffen. Vaak werden met name matrozen doorgestuurd naar Amsterdam om daar onder leiding van Isaac Sweers de stad te verdedigen.
Daarnaast was de toename onder de bevolking fors. Burgers, boeren en -knechten wilden meevechten om de Fransen te verslaan.

De finale was de Zeeslag bij Texel/Kijkduin dat een klinkende overwinning werd voor De Ruyter en Tromp. Wel kwam viceadmiraal Isaac Sweers hierbij om het leven.
Met de ondertekening van de Vrede van Nijmegen in 1678 kwam er een eind aan deze Hollandse oorlog waarbij de Oude Hollandse Waterlinie van levensbelang was. Het beschermde Holland tegen de snode plannen van Lodewijk XIV.
En in Alphen aan den Rijn bij de kruising van vaarwegen aan het eind van de Gouwsluisseweg staan nu nieuwe woningen op de grondvesten van het hooft-quartier waar het hoofd rolde.

Meer beelden ziet u hier

Tweede date bij Galerie Kolff

Met veel waardering exposeerde Caroline Mars vier jaar geleden bij Galerie Kolff in Zoeterwoude Dorp. Nu volgde de tweede afspraak met Kunst in de Polder dat de pakkende titel meekreeg “Date with Nature II”. Dit keer is het zeker geen toevallige ontmoeting want waarschijnlijk volgt er wel een derde date. Dit alles te midden van het Groene Hart waar kunst en cultuur met natuur altijd een grenzeloze hechte band hebben.

Caroline Mars (1959) studeerde, werkte en woonde bijna 20 jaar in Japan, Hong Kong, Singapore en Seoul. Haar schilderijen laten een interessante combinatie zien van Oosterse en Westerse technieken en stralen vooral evenwichtigheid uit met verrassende kleuren. 
De Aziatische filosofie maakt een wel heel sterk onderdeel uit van haar leven met expressionistische maar harmonieuze schilderkunst met een hoge mate van stabiliteit.

In balans zijn met water, aarde, metaal, hout en vuur is daarbij van essentieel belang. Komt tot uiting door eenvoudige vormen en composities met als basis haar Aziatische studies van de Chinese schilderkunst. Ook treffend in haar werk de vogels die zo af en toe op het canvas zijn te zien. Wel altijd met het doel om vooruit te kijken en de boodschapper te zijn.

Dirk Kolff opende de expositie en was verheugd dat Caroline opnieuw de juiste weg was ingeslagen. Een tweede date en dat gaat weer een spannende worden. Als kind tekende Caroline al vol overgave en dat met veel plezier. Nu de recente schilderwerken met acrylverf op doek. “Geniet ervan”, aldus een glunderende Caroline Mars.

Harmonieus, rustgevend en treffend zijn de werken van Caroline Mars. De schilderwerken krijgen zelfs een extra dynamiek door de sfeervolle landelijke omgeving van Galerie Kolff in het midden van het Groene Hart. De weidse ruimte is nu eenmaal de bron om kunst en cultuur met de natuur tastbaar te verbinden. En dat ook als het regent.

De tentoonstelling Kunst in de Polder welke als treffende titel meekreeg ‘Date with Nature II’ met de schilderijen en tekeningen van Caroline Mars is bij Galerie Kolff te zien van 12 juli tot en met 27 juli 2025. De openingstijden zijn op zaterdag en zondag van 14.00 – 17.00 uur of na telefonische afspraak. Het adres van Galerie Kolff is Noordbuurtseweg 2, Zoeterwoude Dorp. Het telefoonnummer is 071 – 5801458.

Meer beelden van de expositie Date with Nature II van Caroline Mars bij Galerie Kolff ziet u hier

VVOR wint de KNVB Districtsbeker

VVOR veroverde de felbegeerde KNVB-beker. De Rotterdamse ploeg versloeg in de finale op Sportpark Zegersloot in Alphen aan den Rijn ARC met 1-0. Een stand die voor de pauze al op het scorebord prijkte.
Een volkomen verdiende overwinning want de meiden van VVOR voerde een groot deel van de wedstrijd de regie. Alleen in de eerste 20 minuten was de thuisploeg de bovenliggende partij maar ondanks de vele mogelijkheden wist de ploeg niet tot scoren te komen.

VVOR als Tweede Klasser dat zelfs nog in de nacompetitie vecht om degradatie naar de Derde Klasse te ontlopen terwijl ARC in de Eerste klasse speelt. Het verschil zou dan in het voordeel van ARC moeten uitvallen. Echter een bekerstrijd is open van karakter en het talrijke publiek zag toch de Rotterdamse ploeg het beste van het spel hebben. Het verlossende doelpunt werd in de extra tijd van de eerste helft gescoord door Esmée Goudswaard. Deze bekerfinale in district West 1 groep 2 stond onder leiding van scheidsrechter Jeff van Hamersveld die een goede wedstrijd floot. Hij werd geassisteerd door David Coenraads en Job Robbemont.

ARC wilde niets liever dan de felbegeerde KNVB-bokaal binnen slepen. Het thuisvoordeel sprak uiteraard aan en bij de tegenstander waren de meiden volledig ontspannen. Wel degelijk stond de beker op het verlanglijstje maar handhaving in de Tweede Klasse staat bovenaan.

ARC opende goed met leuk opbouwend voetbal met een eerste kans voor aanvoerster Vera Prins. Ook Iris de Vries stond aan de basis met Anouk Jozee en opnieuw Vera Prins die in stelling werd gebracht en had kunnen scoren. In de zesde minuut Jonne van der Giessen die uithaalde en aan de andere kant speldenprikken van VVOR met Josephine Huizinga en Noah Rogaar. Ook Paula Meganck schoot van afstand maar de scheidende sluitpost van ARC Romy Toebosch bood redding.

Ook was het even genieten van Naomi Heinsluis met een paar hele fraaie bewegingen met als dank het applaus van het talrijke publiek. Justine Jansen kreeg ook nog de nodige mogelijkheden op aangeven van Meike van Daalen de Jel.

VVOR onder aanvoering met Eva Geltink kwam steeds beter in het spel. ARC moest terug om de aanvalsgolven te pareren. In de 23e minuut met Josephine Huizinga en Eva Nieuwenhuis die gevaarlijk waren maar ook een vrije trap van Nieuwenhuis werd de prooi van Romy Toebosch.

In de laatste fase de scherpe uitvallen van ARC met passes die gewoon voor het intikken waren. Justine Jansen leek de Racing op sleeptouw te nemen maar de grootste sta in de weg was toch doelvrouw Emma Warner die de inzetten pareerde. In de 43e minuut Meike van Daalen de Jel en Vera Prins maar het lukte niet.

Als je dan zelf niet scoort valt het doelpunt altijd aan de andere kant. In de extra tijd een onachtzaamheid in de verdediging van ARC met Romy Toebosch die de terugkaatsende bal van de staander tegen zich aan kreeg. In eerste instantie nog een redding maar het was Esmée Goudswaard die uit de ontstane scrimmage het leer in de touwen schoot. En dat was zeker niet een onverdiende voorsprong.

In de tweede helft zou je verwachten dat ARC de stand recht zou zetten. Het collectief kwam echter niet maar alleen individuele acties met Eveline Wels die een fraaie kans creëerde. Ook Iris de Vries schoot voorlangs en Justine Jansen was er dichtbij maar het leer verdween niet in de touwen.

Na deze acties van ARC herpakte VVOR zich volledig. Het middenveld in handen van de Rotterdamse meiden en de aanvallen via Esmée Goudswaard, Louise Janine Boot, Eva Giltink en Joy de Randamie mochten er zijn. Het waren beste kansen maar Romy Toebosch bood redding.


VVOR kwam in de 64e minuut zelfs op een 0-2 voorsprong maar buitenspel werd geconstateerd. Daar kwam de thuisploeg goed weg. Het was VVOR dat koelbloedig en rustig opbouwend kansen creëerde maar niet scoorde.

Datzelfde ook bij ARC dat alles op alles zette om de stand een ander aanzien te geven maar geen structuur kon geven aan het spel. Zonder een coördinerende middenveldster en saamhorigheid was er geen doorkomen aan. Na ruim 98 minuten spel floot Jeff van Hamersveld voor de laatste maal. De ontlading groot bij speelsters en staf van de Rotterdamse ploeg die zich volkomen terecht de 0-1 overwinning toegeëigende.

ARC kwam er niet aan te pas en dat deed pijn. Want Romy Toebosch had haar afscheid wel iets anders voorgesteld. Het seizoen ten einde en voor VVOR is dat nog niet het geval en moeten de meiden voor lijfsbehoud aan de bak. Op 7 juni gaat de ploeg naar Groningen om het op te nemen tegen GVAV Rapiditas. De aftrap op Sportpark Kardinge is om 14.00 uur.

Meer beelden van de bekerfinale tussen ARC tegen VVOR ziet u hier